Loslaten… een modewoord?

‘Laat het maar los’. Hoe vaak hoor je dat mensen tegenwoordig wel niet zeggen tegen een ander, of.. tegen jou. Loslaten, het klinkt zo makkelijk, maar veel mensen vragen zich af: is het wel zo makkelijk? Makkelijker gezegd, dan gedaan. Er is emotioneel gezien behoorlijk wat werk te verzetten. In mijn Mindfulness-training koppel ik loslaten daarom ook altijd aan acceptatie. Loslaten doe je niet door te wensen dat je ergens vanaf komt, maar juist door je gevoelens toe te laten. Je gaat er naar toe. Je kunt pas iets loslaten als je het eerst stevig vastpakt. Dat je onderkent dat datgene wat je loslaat, je mogelijk heel dierbaar was. Dat kan een heel pijnlijk proces zijn.

In ons leven zijn we geneigd om, als ons leven helemaal oké lijkt, we hopen dat het zo blijft. Het brein houdt niet van verandering. Maar het leven zelf verandert constant, dus er zit niets anders op dan mee veranderen.

Voorbeelden
Je hebt bijvoorbeeld een bloeiend bedrijf, maar de markt verandert heel snel. Als je niet daarop anticipeert, kan het eindigen in een faillissement.
Een goed huwelijk blijft niet vanzelfsprekend goed. Je partner kan ook iemand anders leuk vinden en dat kan eindigen in een scheiding. Zo maar twee voorbeelden, van situaties  die kunnen ontstaan in je leven. Heel verdrietig, maar als het gebeurt dat moet je verder met je leven. Het proces van acceptatie, verwerken en loslaten vangt aan.

Heel belangrijk is dat je je realiseert, dat als je niet loslaat, dat er dan bijna onherroepelijk een periode van je slachtoffer voelen en stagnatie ontstaat. Je komt dan eigenlijk niet verder met je leven. Je zult eerst naar de pijn en het verdriet toe moeten als je verder wilt. In zo’n moeilijke periode zijn wij geneigd om weg te blijven van de emoties omdat ze te pijnlijk zijn. Maar verdiet, boosheid, wrok, gekwetstheid, teleurstelling etc., het mag en moet er eerst zijn. Je moet veel voelen, denken en verwerken voordat je een nare fase in je leven kunt loslaten.

Verantwoordelijkheid
Wat je kan helpen is, dat de ander niet verantwoordelijk is voor jouw leven en hoe je je voelt. Dat ben je zelf. Met jouw gedachten geef je je eigen leven vorm. Zoals Marcus Aurelius al zei: ‘Je leven is wat je gedachten ervan maken’.
Dus die ander is wel verantwoordelijk voor zijn eigen daden, maar niet hoe het met je verder gaat.
Kijk daarom met compassie naar jezelf (Gedachte: ik heb gefaald) en naar die ander. (Gedachte: jij hebt mij iets aangedaan). Je bent niet perfect en die ander ook niet. Vergeef jezelf en die ander.

Loslaten
In het loslaten van een gebeurtenis kun je drie stappen onderscheiden:

1. Bewustwordingsfase

Je wordt je bewust van datgene wat je wilt of moet loslaten. Dat kan een nare gewoonte zijn (bv. roken of te veel alcohol), oude pijn, een relatie, gepieker, etc. Besef dan hoezeer je aan iets gehecht bent en wat dat voor je betekent. Sta stil bij de schaduwkant van je gehechtheid en hoe deze je leven beïnvloedde. Dat kan zijn het geruzie met je ex, het verwoestende effect van je drankgebruik, het gevoel van wrok wat je al een groot deel van je leven meesleept of wat er dan ook maar speelt. Zie het onder ogen en accepteer het helemaal.

Dit is zoals het is. Vraag jezelf af : leef ik het leven dat ik voor ogen had? 

Mogelijk vind je het niet fijn om hiermee geconfronteerd te worden, maar het is de realiteit. Zie het onder ogen. In het proces van loslaten kan meditatie je helpen. De pijn verdwijnt alleen maar door hem te voelen. Laat het verhaal rondom het verdriet los. Oordeel niet over wat je voelt. Neem het emotionele heft in eigen handen. Wijzer worden we alleen als we de moed hebben naar onszelf te kijken.

2. Dit-wil-ik-niet-meer fase
Als het je situatie eenmaal onder ogen hebt gezien dan creëer je ruimte voor iets nieuws. Je beseft dat je iets anders met je leven kunt gaan doen. Je beseft wat je gaat missen, maar ook welke nieuwe mogelijkheden er voor je zijn. Je gaat een ander leven tegemoet. Dat kan in het begin beangstigend zijn om aan te denken. Maar wie weet wat er voor je klaar ligt? Richt je op de toekomst, niet op wat er achter je ligt.

3. Wijsheidsfase
Ik schreef al eerder, in deze fase besef je dat je een nieuwe toekomst hebt. Wat heb ik geleerd van de situatie, hoe ben ik erdoor veranderd en hoe kan ik deze wijsheid in zetten in de toekomst? Misschien ben je begripvoller geworden, heb je onvermoede talenten van jezelf ontdekt, ben je flexibeler, en heb je jezelf en anderen meer geaccepteerd zoals ze zijn? Misschien ben je zelfs liefdevoller geworden? Dit neemt niemand je meer af.

Dus het proces van accepteren en loslaten geeft:

Ruimte, Vrijheid en Wijsheid

En dan kun je…Opnieuw Beginnen